برای نصب ویندوز 7 می توانیم از چهار Source مختلف استفاده کنیم:
1. استفاده از DVD ویندوز 7
2. استفاده از USB Drive
3. استفاده از Network Share
4. استفاده از WDS
اگر از Mini Notebook) Netbook) استفاده می کنید یا اینکه DVD-R ندارید یا این که در کل با خانواده USB Storage Device ها انس گرفته اید و همیشه یک Flash Memory با ظرفیت بالا به همراه دارید، می توانید برای نصب ویندوز 7 به جای استفاده از DVD از USB Drive استفاده کنید.

استفاده از یک Bootable USB Drive به عنوان منبع نصب ویندوز 7، در مقایسه با DVD، مزایا و معایبی دارد.
از این طریق، شما می توانید با استفاده از برخی ابزارها نظیر DISM.exe و… مستقیما فایل های (wim (Windows Image را تنظیم و شخصی سازی و همچنین درایورهای مورد نیاز سیستم تان را به منبع نصب اضافه کنید.

علاوه بر این به دلیل سرعت بیشتر درگاه USB، سرعت کپی شدن فایل های مورد نیاز نصب ویندوز روی هارددیسک بیشتر و در نتیجه زمان نصب ویندوز کمتر می شود.

معایب استفاده از USB Drive به عنوان منبع نصب ویندوز را هم می توان در 2 مورد زیر خلاصه کرد:

1. قیمت Flash Memory بسیار بیشتر از یک DVD است!

2. Flash Memory ویروسی می شود ولی DVD نه!

ایجاد یک Bootable USB Drive

قبل از هر چیز باید 3 نکته را در نظر داشته باشید:

اول آن که Flash Memory شما باید حداقل 4GB ظرفیت داشته باشد، به دلیل این که Source ویندوز 7 برای نسخه 32 بیتی حجمی برابر2.5GB و برای نسخه 64 بیتی حجمی برابر3.2GB دارد.

دوم آن که File System فلش مموری شما باید FAT32 باشد. البته در مراحل ایجاد، این مورد گنجانده شده اما به خاطر داشته باشید که با فرمت کردن Flash Memory کلیه اطلاعاتی که روی آن بوده حذف می شود! ولی بعد از تبدیل آن به Source نصب ویندوز 7، تا جایی که می توانید اطلاعات روی آن ذخیره کنید!

و در آخر این که باید توجه داشته باشید که Motherboard سیستم تان قابلیت Boot شدن از طریق USB Drive را داشته باشد.

برای آماده سازی Bootable USB Drive این مراحل را به ترتیب انجام دهید:

1 Flash Memory .خود را به کامپیوتری که از ویندوز 7 یا ویستا به عنوان سیستم عامل استفاده می کند، متصل کنید.

2 Command Prompt . را با دسترسی Administrator باز کرده (در Run تایپ کنید cmd !) و دستور diskpart را وارد کنید.

3. کمی صبر کنید! وقتی “DISKPART»” را مشاهده کردید، دستور list disk را وارد کنید تا فهرست disk های نصب شده روی سیستم تان را مشاهده کنید. یکی از آنها Flash Memory شماست. مثلا در تصویر 02 ، disk 2 فلش مموری ماست!

به یاد داشته باشید که اگر disk را اشتباه انتخاب کنید، ممکن است به جای فرمت کردن Flash Memory، یکی از هارددیسک هایتان را فرمت کنید! (Disk را با Drive اشتباه نگیرید!)

4 . با دستور select disk x، دیسک مورد نظرتان را انتخاب کنید. به جای x، شماره دیسک مورد نظرتان را وارد کنید.

5. دستور clean را اجرا کنید و پس از آن از طریق دستور create partition primary یک primary partition روی فلش مموری تان ایجاد کنید.

6. دستور format fs=fat32 quick، درایو ایجاد شده را با فایل سیستم fat32 فرمت می کند. اگر quick را در انتهای دستور قرار ندهید، سرعت format کم می شود!

پس از آن، دستور active را اجرا کنید و سپس با دستور exit از محیط Diskpart خارج شوید.

7. اکنون Flash Memory شما bootable شده است؛ تمامی فایل های موجود روی DVD ویندوز 7 را در آن کپی کنید.

8. برای boot شدن سیستم از طریق USB Drive، تنظیمات مربوطه را در BIOS انجام دهید. از نصب ویندوز 7 با سرعت بیشتر لذت ببرید!

این ساده ترین روش برای ایجاد یک bootable USB drive برای نصب ویندوز 7 است. اگر کمی در اینترنت جستجو کنید، ابزارهایی نیز برای این کار پیدا خواهید کرد. نرم افزارهایی که با چند کلیک یک فلش bootable به شما تحویل می دهند. اما می توانید مطمئن باشید که روش پیش گفته، یکی از ساده ترین و مطمئن ترین راه های ایجاد منبع نصب ویندوز 7 است. اگر به دنبال استفاده از ویندوزهای شخصی سازی شده یا نصب اتوماتیک ویندوز 7 در محیط های کوچک با چند کامپیوتر هستید و امکان استفاده از Network share یا WDS را به عنوان منبع نصب ندارید، به دلیل سادگی انتقال و حذف فایل از روی یک فلش، بهتر است که به جای استفاده از DVD، از یک فلش مموری برای نصب ویندوز استفاده کنید چراکه به سادگی می توانید فایل های ایمیج را حذف و اضافه کنید، درایورها را بر روی فلش قرار دهید، فایل های autounattend.xml را برای نصب اتوماتیک بر روی فلش کپی کنید و … (شاید فرصتی مهیا شود تا در کنار روال معمول بحث هایمان، به این موارد نیز بپردازیم!)